Optymizmu można się nauczyć

Autor: Martin E.P. Seligmann

Przekład: Andrzej Jankowski

Wydawnictwo Media Rodzina (dziękuję za egzemplarz)

Poznań 2010

Liczba stron: 448

Cytat z książki

Teraz masz wybór. Jeśli nauczysz się optymizmu, będziesz mógł korzystać z jego technik wtedy, kiedy będzie Ci to potrzebne, bez popadania w jego niewolę.

(s. 424)

           

Martin Seligmann, guru psychologii pozytywnej, gości już drugi raz na tym blogu. Po tym, jak zachęcałam Was do lektury Pełni życia, jasne stało się dla mnie, że nie sposób nie wrócić do książki najbardziej znanej w dorobku autora. Optymizmu można się nauczyć to lektura podstawowa dla wszystkich zainteresowanych pozytywnym patrzeniem na życie, wyjściem z pesymizmu i depresji.

Dawno już temu zetknęłam się z tą książką i wywarła na mnie wtedy duże wrażenie. Dziś może stałam się trochę bardziej krytyczna, ale tutaj moja pozytywna opinia zostaje. Choć nie wyobrażam sobie pracy z ludźmi tylko w oparciu o techniki poznawcze, to trudno tak naprawdę z nich nie korzystać. Praca nad destrukcyjnymi przekonaniami na przykład na dobre zadomowiła się zarówno w obszarze terapii jak i edukacji, szkoleń.

Zaczęłam od moich poglądów, ale może warto byłoby trochę przybliżyć treść książki. W części pierwszej autor przedstawia drogę do ukonstytuowania swoich poglądów na kwestię optymizmu – pesymizmu i depresji. Dowiecie się sporo o tym, w jaki sposób uczycie się być bezradni, zrobicie sobie test na określenie stylu wyjaśniania, czyli ile w Was optymizmu i pesymizmu. Możecie też sprawdzić czy jesteście w depresji. 

Przygotowanie szkolenia

Autor: Mariola Łaguna, Paweł Fortuna

Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne (dziękuję za egzemplarz)

Sopot 2015

Liczba stron: 192

Cytat z książki

Metaforycznie rzecz ujmując, dla nas, trenerów, szkolenie to przede wszystkim niezwykła podróż. 

(s. 11)

           

W pracy z grupą jest pewien rodzaj energii, o który trudno w kontakcie indywidualnym. Choć nie wyobrażam sobie pracy bez tego drugiego obszaru, to praca  z grupą ma w sobie moc, którą uwielbiam, i której czasami się boję…

Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne przygotowało już jakiś czas temu serię książek pod hasłem Niezbędnik trenera. Teraz książki możemy nabyć w nowej odsłonie i „odświeżonych” okładkach. Przygotowanie szkolenia to pierwsza pozycja ze wspomnianej serii. Jest to zdecydowanie dobra lektura na początek, jeśli chcemy zdobyć lub poszerzyć wiedzę dotyczącą prowadzenia szkoleń.

Myślę, że warto zaznaczyć, że może być to książka pomocna nie tylko dla osób stricte pracujących jako trenerzy, ale dla wszystkich, którzy pracują z grupami, a więc również na przykład dla nauczycieli, jeśli chcą oni swój warsztat rozwijać i nie boją się wyzwań. 

Książkę "Czarna księga kobiet" poleca Magda Saska-Radwan

Jeśli lubicie dobrą literaturę i poszukujecie inspiracji w sieci, to być może znacie mojego Gościa z blogosfery. Jeśli jesteście stałymi czytelnikami bloga Książka psychologiczna, to z pewnością znacie Magdę z komentarzy przez nią zostawianych. Dziś zapraszam do poznania Magdy bliżej.

Kilka zdań o moim gościu

Magda - nie Magdalena. Kobieca kobieta na niebotycznych szpilkach. Szczęśliwa mężatka. Zdeklarowana feministka. Psycholożka kochająca swoją pracę. Marzycielka z ciekawską i empatyczną duszą. Ironiczna okularnica lubiąca wyzwania.

Pewnego razu przeczytała książkę, której zakończenie wprawiło ją w osłupienie. Miała ogromną potrzebę wyrzucenia wszystkich myśli z głowy i emocji z serca. Wzięła laptop i założyła blog książkowy www.przezpiekneokulary.blogspot.com. 4 stycznia 2015 r. blog skończył pierwszy rok istnienia. Patrząc wstecz widzi, że ta spontaniczna decyzja była bardzo trafna. Znajomi mówią o niej "cicha woda brzegi rwie".

A teraz oddaję już głos Magdzie:

Jaka książka wywarła na Ciebie szczególnie duży i cenny wpływ? Na czym polega jej oddziaływanie na Twoje życie, na Twój rozwój jako osoby?

Magda: Wiele razy na swoim blogu pisałam, że jestem feministką w myśleniu, poglądach i zachowaniu. Niestety Polacy nie znają definicji feminizmu, gender, równości praw i szacunku oraz tolerancji do drugiego człowieka. Zamiast tego żyją w świecie stereotypów i uprzedzeń. Dlatego dzisiaj chciałabym się podzielić z Wami pozycją, która ma szczególne miejsce u mnie w domu - Czarną księgą kobiet.

Autor: Christine Ockrent (red.)

Wydawnictwo W.A.B.

Warszawa 2007

Liczba stron: 744

Cytat z książki: Praca ta nie jest jedynie spisem skarg, wręcz przeciwnie, jest wyrazem determinacji. (...) Nasza wyprawa szlakiem najgłębiej leżących, najciemniejszych obszarów współczesnych społeczeństw, owa podróż dookoła świata może być dla każdego i każdej z nas wezwaniem do przerwania milczenia. Podjęciem pewnego rodzaju zobowiązania. (s.10)

Już sam tytuł mówi, że książka nie należy do łatwych czytadeł. Okładka też nie daje szans na pozytywne przesłanie. Obezwładniająca czerń, bezradność i smutek to uczucia, które towarzyszyły mi podczas czytania. Książkę czytałam w krótkich odstępach, ponieważ ilość wstrząsających historii wylewających się z każdej strony ciężko przyjąć szybko i bez emocji. 

Smutek strata żałoba. Jak sobie z nimi radzić? Jak pomóc innym?

Autor: Manu Keirse

Przekład: Maja Wężowska

Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne

Radom 2004

Liczba stron: 290

Cytat z książki

Żałoba to coś więcej niż smutek i kilka połączonych z nim problemów. Żałoba nie dotyczy jedynie sfery emocjonalnej, lecz przejawia się w każdej dziedzinie życia. (s. 208)

           

Zastanawiałam się czy pisać o tej książce, a właściwie na ten temat…Temat mocno dla mnie aktualny, bardzo osobisty, a ja mam raczej bliżej do introwertyzmu i nie jest w mojej naturze swobodne mówienie szerokiemu gronu odbiorców o tym, co tak bardzo moje. Poza tym książka jest trudno dostępna.

Zgadzam się jednak z Manu Keirse, autorem książki, że tym, co często jest najtrudniejsze dla osoby przeżywającej żałobę, to milczenie, udawanie że nie ma śmierci, że strata nie jest stratą, że lepiej nic nie mówić, żeby nie wywoływać bólu.  Dlatego w ramach swego rodzaju „misji” uświadamiania, że warto rozmawiać również na takie tematy, publikuję ten wpis.

Nie będę szczegółowo rozpisywać się o książce Smutek strata żałoba, bo bym nie potrafiła. Mogę jednak z czystym sumieniem polecić ją wszystkim, którzy doświadczyli śmierci bliskiej osoby lub mają w swoim otoczeniu taką osobę, dorosłym towarzyszącym dzieciom przeżywającym żałobę (również nauczycielom) oraz osobom doświadczającym straty nieoczywistej w powszechnym rozumieniu „powodów do przeżywania żałoby” (tzw. straty nieuznanej), jak na przykład poronienie, choroba psychicznej czy zmiany otępienne bliskiej osoby.