"Zaufanie, czyli waluta przyszłości" ... czyli blogowanie godne zaufania

fot. Izabella Kuźniak-Borucka

Autor: Michał Szafrański

Grupa Wydawnicza Relacja

Warszawa 2018

Liczba stron: 432

Nie wyobrażam sobie, że mogłabym nie przeczytać najnowszej książki Michała Szafrańskiego. Blog Jak oszczędzać pieniądze towarzyszy mi od swych początków. Dziś już nie pamiętam, czy trafiłam na niego szukając informacji o tym jak oszczędzać pieniądze czy przeglądałam blogosferę myśląc o założeniu własnego bloga i w ten sposób trafiłam na blog Michała. Niezależnie od tego, jaki był ten niezapamiętany przeze mnie impuls, to przez te ładnych już kilku lat od 2012 roku czerpałam od Michała Szafrańskiego wiedzę zarówno w kwestiach finansowych, jak i prowadzenia bloga. Obserwowałam zmiany na jego blogu i jego własny rozwój. Chyba o nikim innym z blogowego świata nie pomyślałam tyle razy: „Ale świetny gość! Co za mądry człowiek!”.

To nie były ochy i achy  nad tym, że taki obrotny z niego chłopak, co to mknie z prędkością światła od zera do milionów z bloga. To oczywiście robi wrażenie, ale kiedy się czyta bloga Jak oszczędzać pieniądze porusza coś innego. Przynajmniej mnie. Książka, o której tutaj dziś piszę potwierdziła mi w pełni moje dotychczasowe odczucia. Wrażenie robiła zawsze na mnie autentyczność autora bloga, a w tej odsłonie autora książki. Michał po prostu jest prawdziwy. Prawdziwy w sukcesach i porażkach. Autentyczny w dzieleniu się sobą. Nie mam żadnych wątpliwości, że, tak jak pisze, pieniądze są efektem ubocznym robienia tego, do czego ma przekonanie. Czytając jego wpisy podziwiałam solidną wiedzę – przyznaję, nie zawsze możliwą dla mnie do ogarnięcia. (P.S. To dlatego mimo, iż Finansowy ninja jest w mojej biblioteczce, nadal nic o tym na blogu nie napisałam. Wciąż jeszcze czytam…) Bardziej jednak przyciągała mnie osobowość. Cenię otwartość, która nie jest ekshibicjonizmem i operowaniem łzawymi historiami. Cenię jasne mówienie o wartościach, które nie jest pompowaniem swojego ego poprzez poczucie osiągnięcia wyższego stopnia duchowego wtajemniczenia. Cenię merytoryczność, która jest dzieleniem się wiedzą i wysiłkiem włożonym w jasny przekaz, a nie przechwalaniem się i wpędzaniem innych w poczucie niższości. 

Pełen merytoryczny konkret o prowadzeniu bloga, dobrą otwartość i kompas wartości znajdziecie w książce Zaufanie, czyli waluta przyszłości. Dla wszystkich blogerów to lektura obowiązkowa. Ponad 400 stron wiedzy podanej w formie fascynującej powieści z licznymi danymi liczbowymi. Myślę jednak, że nie tylko osoby prowadzące blogi odnajdą coś dla siebie w lekturze. Książka Michała Szafrańskiego może być inspirująca dla każdego, kto chce podążać własną drogą, kto potrzebuje wsparcia, by odważyć się i zacząć robić to, czego gdzieś w głębi duszy pragnie, co uważa za wartościowe.

Dla mnie osobiście lektura była czasem przyjrzenia się swojej drodze rozwoju i, tym samym, własnemu blogowaniu również. Dotarło do mnie z całą mocą, jakie znaczenie ma dla mnie czytanie i pisanie tutaj o tym moim czytaniu. Choć tempo mniejsze, to samo to, że mój blog również za chwilę skończy sześć lat, że przetrwał próbę czasu… Że mimo, że mój świat po dwóch latach od jego istnienia zatrzymał się, a potem stał się trudniejszy… Że mimo tego wszystkiego wciąż istnieje Książka psychologiczna… To jest coś wartościowego i jestem tak po prostu zwyczajnie dumna z siebie. Mam też sporo do zrobienia, ale teraz bardziej wiem co. Michałowi Szafrańskiemu jestem wdzięczna za drogę stałości, która była i jest dla mnie inspiracją.

To, co powyżej napisałam nie do końca jest recenzją książki, ale może wcale nie musi być. Chyba nie macie wątpliwości, że do lektury zachęcam!?

I jeszcze jedno. To, co teraz napiszę, to też wniosek z lektury książki. Tam pod teksem… jest miejsce na Wasze komentarze. Statystki jednoznacznie pokazują, że czytacie moje wpisy i jest Was naprawdę całkiem sporo. Moim największym błędem jest to, że tak mało dotychczas doceniałam budowanie społeczności tego bloga. Że w moim zabieganiu różnie było z odpowiadaniem na komentarze. Że za mało Was do tego zapraszałam. Wnioski wyciągnięte. Czas na zmiany. Do tej zmiany zapraszam też Was. Swoją drogą sama tu niewiele zdziałam… Nic bez Was!

Kończąc ten wpis niniejszym apeluję: Daj znać, że tu jesteś. Zostaw komentarz pod tym postem lub innym, który Cię zainteresuje. Twórzmy tego bloga razem!