MAMO DASZ RADĘ Macierzyństwo od A do Z

Autor: Dorota Smoleń

Wydawnictwo Pestka

Gdynia 2011

Liczba stron: 132

Cytat z książki

Nie żałuję lat spędzonych z dziećmi w domu, ale też nie nazwę tego czasu sielanką czy celebrowaniem macierzyństwa. W moim przypadku było to raczej miotanie się między zajmowaniem się dziećmi, a wielką potrzebą samorealizacji…  (s. 48)

           

Trochę się naczekała niniejsza książka na to, żebym Wam o niej napisała. Dostałam ją jeszcze w lutym jako jedną z nagród za recenzję Macierzyństwa bez lukru. To, że u mnie na półce ciągle sterta do przeczytania, to fakt, ale nie jest to pełne wyjaśnienie mojej zwłoki. W końcu przez ten czas sporo książek się na bloga „dopchało”, a ta dopiero teraz. Niewątpliwie ważne są moje pobudki egoistyczne. Często wygrywają książki, które na dany moment są mi samej rozwojowo potrzebne. A tutaj mam poczucie, że to, o czym pisze autorka, trochę już za mną. Pomyślałam sobie jednak, że blog ma czytelników różnych i potrzeby mogą być różne. Więc jednak o książce Mamo dasz radę napiszę z dedykacją dla wszystkich mam pierwszorazowych (dla Ciebie Izek szczególnie – taka mała prywata na blogu :-)).

Muszę na początku lojalnie uprzedzić, że nie jest to książka, którą określiłabym mianem psychologicznej. To raczej poradnik z zakresu macierzyństwa, który dotyka obszarów psychologii, ale nie jest to dominujący wątek. Jak jednak napisałam wyżej, książkę proponuję pierwszorazowym mamom. Jeszcze mgliście pamiętam, ile obaw i dylematów rozgrywa się w głowie świeżo upieczonej mamy. W takich sytuacjach czasem przydają się konkretne życiowe rady, jakie możemy znaleźć w książce Doroty Smoleń. 

Dla niewtajemniczonych w blogowy świat dwa słowa o autorce. Dorota Smoleń to znana blogerka, mama dwóch chłopców, o której głośno stało się przy okazji koordynowanej przez nią akcji charytatywnej Macierzyństwo bez lukru. W książce Mamo dasz radę, jak sama pisze, dzieli się swoją wizją macierzyństwa, przemyśleniami i sposobami na to, by przez ten pierwszy etap życia dziecka przejść w miarę spokojnie. Najlepiej czytało mi się te fragmenty, gdzie pani Dorota pisze o swoich osobistych doświadczeniach, trudach i radościach macierzyństwa. Dzięki temu jej przekaz staje się nie tylko interesujący, ale przede wszystkim przekonujący i autentyczny. Jak dla mnie to zdecydowanie największy atut tej książki. Bo „dobre rady”, cóż… momentami trochę mnie raziły. Miałam poczucie, że  upraszczają poruszaną tematykę, ale, jak już wspomniałam, czasem i tego potrzebujemy. Może gdybym czytała to w erze przed dziećmi albo w erze pojawienia się na świecie pierwszego dziecka, byłabym nawet za nie wdzięczna. Tak więc jest to zarzut - nie zarzut.

Jest za to jeszcze jedna rzecz, która mi się bardzo spodobała. Jako propozycje dalszego zgłębienia poruszanych tematów autorka podaje nam tytuły książek, które według niej warto przeczytać. Z listy lektur do czytania z dziećmi skorzystałam:)

Tak więc Drogie Mamy Pierwszorazowe lub się do tej roli przygotowujące, jeśli szarpią Was wątpliwości co do wydawałoby się prostych rzeczy związanych z opieką i wychowywaniem dziecka, przeczytajcie Mamo dasz radę, a zobaczycie, że dacie radę i nie takie macierzyństwo straszne jak je malują albo jak same sobie malujecie!

P.S. Zdjęcie pochodzi z mojej kuchni – bez stylizowania wnętrza, fotografia rzeczywistości…