Muminki - seria 9 książek

Autor: Tove Jansson
Przekład: Teresa Chłapowska
Wydawnictwo Nasza Księgarnia
Warszawa
Wiek czytelnika: od ok. 5 lat

Dawno już nie polecałam żadnej książki dla dzieci, choć nie mogłabym przestać czytać dzieciom, nawet gdybym chciała. Rytuał wieczornego czytania jest święty. I w sumie dobrze, bo inaczej, czasem pewnie zwyciężyłoby zmęczenie minionym dniem, korciłoby, żeby pójść na łatwiznę i zapodać bajkę w wersji „bez rodzica”. Na szczęście dla moich dzieci nie ma takiej opcji.

Przez ostatnie miesiące towarzyszą nam Muminki. Teraz, gdy już nastał czas dziewiątego tomu, mogę się wypowiedzieć, co myślę o owych stworzonkach. Gwoli ścisłości, muszę dodać, że najważniejszym sędzią literatury dla dzieci jest mój syn, choć i córka zaczyna pretendować do tej roli. Sędziowie to surowi i nie jest łatwo zasłużyć na ich łaskę! 

Muminkom się udało. Przyznaję, że były takie momenty, gdy zastanawiałam się dlaczego. Książki wypożyczamy z biblioteki. Mamy do dyspozycji wydanie dość już starszawe, z nielicznymi czarnobiałymi rycinami. Sama treść też momentami wskazuje na to, ze upłynęło trochę czasu od kiedy powstała.  Warto wiedzieć, że pierwsza część Małe trolle i duża powódź została opublikowana w 1945 roku. 

A jednak Muminki zachwycają! Ileż śmiechu budzi Mała Mi, ileż sympatii tajemniczy Włóczykij i ten mały dreszcz grozy, gdy nadchodzi Buka, tudzież kręcą się po okolicy Hatifnaci. Okazuje się, że nawet jeśli niektóre wątki wymagają zatrzymania i wyjaśnienia, czy nawet przedyskutowania, o co chodzi, to każdego kolejnego dnia słyszę, że mam czytać kolejny rozdział i zawsze jeden to za mało! To chyba wystarczająca rekomendacja, prawda?

Od siebie dodam, że też nie raz i nie dwa chichoczę w trakcie lektury, choć w innych momentach niż młodsi odbiorcy. To ten typ literatury dziecięcej, który ma dwa wymiary – ten odczytywany przez dzieci i ten, który słyszą dorośli. Jestem pod wrażaniem psychologicznej prawdy bijącej od bohaterów kolejnych tomów. Konstrukcje postaci są po prosu genialne. Introwertyczny Włóczykij, wrażliwiec Muminek, obsesyjna Filofionka, średnio dojrzały do ojcostwa Tatuś Muminka, prze-troskliwa Mama Muminka i jeszcze wiele innych. Ze swojego dzieciństwa znałam Muminki chyba tylko z wersji telewizyjnej, Nie pamiętam, żebym mi je czytano, albo żebym sama czytała o ich przygodach. Szkoda! Nadrabiam teraz i naprawdę sprawia mi to sporo frajdy. 

P.S. Na rynku są dostępne zarówno wersje 9 tomów, jak i wydana przez Naszą Księgarnię publikacja składająca się z Księgi pierwszej  i drugiej, gdzie w pierwszej zawartych jest pięć tomów, a drugiej cztery pozostałe.

A jak z Waszą znajomością świata Muminków?  Znacie? Lubicie?

I jeszcze pytanie numer dwa. Jako, że kończymy właśnie ostatni tom, to chętnie zbiorę trochę inspiracji, co czytać dzieciakom dalej. Możecie polecić coś dla 7-latka i dla 3-latki? Czaimy się na Magiczne drzewo, korzystamy z poleceń Fundacji CPCD, ale liczę też na Was!

 *źródło fotografii okładek: www.nk.com.pl